Gevangene voor het vuurpeloton
Een requiem gespeeld door Frans de Bruijn.
Verbijstering kruipt in de aarden wallen,
nestelt zich diep in de poriën van de
bosgrond, echoot na in de lange sleuf,
de loopgraaf en stijgt tenslotte op als
een voortijlende aanklacht

Daar staat hij, fier en ongebroken: de Stenen Man. Eén hand tot vuist gebald, als teken van machteloze woede, verzet en vastberadenheid. De open hand als symbool van vertwijfeling, van hoop, van hunkering naar het leven. Hij roept ons zonder woorden naderbij te komen.
Een lament of treurdicht waarin verteld wordt wat dit monument op deze plek aan gedachten, herinneringen en emoties oproept
Data: | 11 mei 2014 om 13.30 uur en om 15.30 uur |
6 juni 2014 om 16.00 uur | |
en op nader te bepalen data in september | |
Plaats: | Monument ‘De Stenen Man’ - Kamp Amersfoort |
Tekst: | Ton Cales |
Vormgeving: | Monique de Roij van Zuijdewijn |